الکالافاته و پاتاگونیا

ARS ال کافاته به‌عنوان دروازهٔ ورود به شگفتی‌های پاتاگونیا در آرژانتین قرار دارد، جایی که یخچال پریتوی مورنو—دیواری یخی به طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۵ کیلومتر که ۷۰ متر بالاتر از دریاچهٔ آرجنتینو قرار گرفته—قطعات یخ به اندازهٔ خانه‌ها را با ترک‌های غرش‌آسا که کیلومترها شنیده می‌شوند، به آب‌های فیروزه‌ای جدا می‌کند و یکی از چشمگیرترین نمایش‌های یخی زمین را به نمایش می‌گذارد. اگرچه مدت‌ها به‌عنوان یک یخچال «پایدار» نادر معرفی می‌شد، مطالعات اخیر اکنون نشان می‌دهند که پریتو مورنو نیز هم‌راستا با کاهش جهانی یخچال‌ها در حال عقب‌نشینی است. این شهر دورافتاده پاتاگونیا (جمعیت: ۲۲٬۰۰۰ نفر) در ساحل جنوبی دریاچه آرجنتینو در لبه پارک ملی لوس گلاسیارس (یونسکو) واقع شده است، در حدود ۶۰۰ کیلومتری شمال غربی اوشائیا و ۲۷۰۰ کیلومتری جنوب بوئنوس آیرس، جایی که بادهای شدید پاتاگونیا دشت‌هایی را که مملو از گواناکوها (خویشاوندان وحشی لاما) هستند می‌تازند و کاندورهای آندی بر فراز قله‌های تیز گرانیتی به پرواز درمی‌آیند.

یخچال پریتو مورنو در برنامه سفر اکثر بازدیدکنندگان جایگاه ویژه دارد—دسترسی به آن از طریق یک جاده آسفالته ۸۰ کیلومتری امکان‌پذیر است. سکوی تماشای یخچال (هزینه ورود به پارک برای خارجی‌ها حدود ۴۵,۰۰۰ پزو، تقریباً معادل‎ریال ۲٬۰۸۳٬۳۳۳–‎ریال ۲٬۵۰۰٬۰۰۰ دلار آمریکا؛ لطفاً قیمت‌های فعلی را بررسی کنید، زیرا تورم نوسان دارد) شما را از طریق عرشه‌های چوبی که در زاویه‌های ایده‌آل برای عکاسی قرار گرفته‌اند، روبرو با دیوار یخی قرار می‌دهد، در حالی که تورهای قایق‌سواری (‎ریال ۸۳۳٬۳۳۳–‎ریال ۱٬۲۵۰٬۰۰۰) برای ارائه چشم‌اندازهایی که عظمت آن را به نمایش می‌گذارند، به سمت چهره یخچال نزدیک می‌شوند. اما تجربه نهایی، پیاده‌روی روی یخ است: پیاده‌روی‌های همراه با راهنما و کرمپون‌ها مستقیماً روی سطح پرِیتو مورنو (از حدود‎ریال ۹٬۱۶۶٬۶۶۷–‎ریال ۱۶٬۶۶۶٬۶۶۷ دلار آمریکا برای مینی-پیاده‌روی، و‎ریال ۲۵٬۰۰۰٬۰۰۰+ دلار آمریکا برای «بیگ آیس» تمام‌روزه، با ۱.۵ تا ۵ ساعت پیاده‌روی روی یخ بسته به مسیر) به شما امکان می‌دهد در شکاف‌های یخ آبی حرکت کنید، به درون جریان‌های آب ذوب‌شده نگاهی بیندازید و ویسکی را با یخ یخچال‌زده بنوشید.

فراتر از پریتو مورو، پارک ملی لوس گلاسیارس میزبان ۴۷ یخچال دیگر است: یخچال آپسالّا (بزرگ‌ترین، ۹۰۰ کیلومتر مربع) و یخچال اسپگازی‌نی (بلندترین دیوارها، ۱۳۵ متر) از طریق تورهای قایق‌سواری یک‌روزه از پورتو باندرا (‎ریال ۷٬۵۰۰٬۰۰۰–‎ریال ۱۰٬۴۱۶٬۶۶۷ شامل ناهار) قابل دسترسی هستند. ال چالتن (۳ ساعت به سمت شمال، با اتوبوس ‎ریال ۱٬۰۴۱٬۶۶۷ ) مسیرهای پیاده‌روی در سطح جهانی به قله‌های فیتز روی و توره را ارائه می‌دهد—پیاده‌روی لاگونا د لوس ترس (رفت و برگشت ۸ ساعته) در صورت مساعد بودن هوا، مناظری کارت‌پستالی را به نمایش می‌گذارد (بادها و ابرهای مشهور پاتاگونیا ۷۰ درصد از زمان، کوه‌ها را می‌پوشانند). پارک ملی تورس دل پاین (شیلی، ۵-۶ ساعت) مسیرهای چندروزه نمادین «W Trek» را به برنامه‌ها اضافه می‌کند.

خود شهر ال کالفاته بر گردشگران متمرکز است: هتل‌ها، رستوران‌هایی که گوشت بره پاتاگونیا و شراب مالبک سرو می‌کنند، فروشگاه‌های تجهیزات، و موزه یخ عجیب و غریب گلیسیاریوم که علم یخ‌شناسی را توضیح می‌دهد. رنگ فیروزه‌ای دریاچه آرجنتینو از آرد یخچالی (سنگ آسیاب‌شده بسیار ریز) ناشی می‌شود که در برابر دشت‌های قهوه‌ای، جلوه‌های آبی-شیرین و فراواقعیتی ایجاد می‌کند. حیات وحش شامل گواناکوها، روباه‌های پاتاگونیا، قوهای گردن‌سیاه و گهگاه پوماست.

بهترین ماه‌ها (اکتبر تا مارس، تابستان پاتاگونیا) با حداکثر دمای تابستانی حدود ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتی‌گراد (گاهی بیش از ۲۰ درجه سانتی‌گراد) و روزهای تابستانی بسیار طولانی (تا حدود ۱۶ ساعت روشنایی روز در دسامبر) همراه هستند، در حالی که در زمستان (آوریل تا سپتامبر) حداکثر دما حدود ۳ تا ۴ درجه سانتی‌گراد با یخبندان، برف و خدمات محدود (بسیاری از هتل‌ها/تورها تعطیل هستند) است. با توجه به اینکه برای اکثر ملیت‌ها نیازی به ویزا نیست، زبان انگلیسی در صنعت گردشگری به طور گسترده قابل فهم است و زیرساخت‌ها علی‌رغم دوردست بودن به خوبی توسعه یافته‌اند، ال کالفاته ماجراجویی در دسترس در پاتاگونیا را ارائه می‌دهد—اگرچه قیمت‌ها منعکس‌کننده انزوا هستند (وعده‌های غذایی ‎ریال ۶۲۵٬۰۰۰–‎ریال ۱٬۲۵۰٬۰۰۰ ، اقامت ‎ریال ۲٬۵۰۰٬۰۰۰–‎ریال ۸٬۳۳۳٬۳۳۳+ در هر شب، تورها ‎ریال ۴٬۱۶۶٬۶۶۷–‎ریال ۱۰٬۴۱۶٬۶۶۷)، فواصل بسیار زیاد هستند (هر کاری نیازمند تعهد یک روزه است)، و هوا می‌تواند در عرض چند ساعت وحشیانه شود (لباس‌های لایه‌لایه، لباس‌های ضد آب و صبر).