سیه‌م ریپ

سیه‌م ریپ به‌عنوان دروازه‌ای به سوی باشکوه‌ترین گنجینهٔ باستان‌شناسی بشریت، مجموعه معابد انگکور، عمل می‌کند؛ برج‌های پوشیده از جنگل و برجسته‌کاری‌های پیچیده‌اش نماد عصر طلایی امپراتوری خمر در سده‌های نهم تا پانزدهم است. سیلویuet سه‌برج آنگکور وات که در طلوع آفتاب توسط برکه‌های گل نیلوفر آبی قاب‌گیری شده، جادوی عکاسی را خلق می‌کند، در حالی که تالارهای آن کل حماسه هندو رامایانا را در کنده‌کاری‌های سنگی به تصویر می‌کشند که آن‌قدر با جزئیات هستند که درک آن‌ها ساعت‌ها زمان می‌برد. با این حال، انگکور در ۴۰۰ کیلومتر مربع گسترده شده و صدها معبد در خود جای داده است—ریشه‌های عظیم درختان در تا پروهم، راهروهای سنگی را در تسخیر آرام طبیعت فرو برده‌اند (محل فیلمبرداری تامب رایدر)، ۵۴ برج بایون ۲۱۶ چهره آرام دارند که به جهات مختلف خیره شده‌اند، و سنگ‌ریزه‌های صورتی بانتای سری، بهترین هنر کمر را به صورت مینیاتوری به نمایش می‌گذارد.

فراتر از معابد، شهر سیه‌م ریپ از یک روستای خواب‌آلود به یک قطب پرجنب‌وجوش گردشگری تبدیل شده است، در حالی که هویت کامبوجی خود را حفظ کرده است—خیابان پاب (Pub Street) مملو از انرژی کوله‌گردهاست، بازارهای شبانه شال‌های ابریشمی و کنده‌کاری‌های چوبی می‌فروشند و دکه‌های غذاهای خیابانی، کاری ماهی آموک و گوشت گاو لوک لاک را سرو می‌کنند. نمایش‌های رقص آپسارا، پری‌های آسمانی کنده‌کاری‌شده بر دیوارهای معابد را بازآفرینی می‌کنند، در حالی که سیرک فاره (Phare Circus) آکروبات‌های معاصر را ارائه می‌دهد که از جوانان محلی حمایت می‌کند. دریاچه تونله ساپ، بزرگترین پهنه آب شیرین جنوب شرق آسیا، روستاهای شناور را نمایان می‌سازد که در آن خانه‌ها، مدارس و مغازه‌ها با سطوح آب فصلی و چشمگیر بالا و پایین می‌آیند.

غذاهای خمر با سوپ ماهی ترش، سالادهای گل موز و برنج چسبناک در بامبو لذت‌بخش هستند. برای بهره‌مندی از آب و هوای خنک‌تر (۲۵-۳۰ درجه سانتی‌گراد) و گشت‌وگذار در معابد در فصل خشک، از نوامبر تا فوریه به آنجا سفر کنید. سیه‌م ریپ شگفتی‌های باستانی، غوطه‌وری فرهنگی و مهمان‌نوازی مقرون‌به‌صرفه کامبوجی را ارائه می‌دهد که یکی از بزرگ‌ترین سایت‌های باستان‌شناسی جهان را برای همه مسافران در دسترس می‌سازد.