مالدیو

مالدیو به‌عنوان بهشت گرمسیری نهایی مسحورکننده است؛ جایی که ۱٬۱۹۲ جزیره مرجانی پراکنده در ۲۶ آتول، سواحل شنی سفید و نرم، خلیج‌های شفاف مملو از اشعاع‌های مانتا و لاک‌پشت‌های دریایی، و بنگالوهای روی‌آب قرارگرفته بر پایه‌های چوبی بر فراز آب‌های فیروزه‌ای اقیانوس هند که تا افق در هر سو گسترده شده‌اند را ارائه می‌دهد. این کشور جزیره‌ای کم‌ارتفاع (با جمعیتی حدود ۵۱۵٬۰۰۰ نفر و بلندترین نقطه ۲.۴ متر بالاتر از سطح دریا) با تهدیدات وجودی ناشی از تغییرات اقلیمی روبروست، اما همچنان محبوب‌ترین مقصد ماه‌عسل و استراحتگاه لوکس جهان باقی مانده است—استراحتگاه‌های جزیره‌ای خصوصی که تنها از طریق هواپیمای آبی یا قایق تندرو قابل دسترسی هستند، رویاهای جزیره‌نشینی دورافتاده را فراهم می‌کنند که در آن پیشخدمت‌های شخصی در غروب آفتاب شامپاین سرو می‌کنند. ماله، پایتخت کشور، بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ نفر را در یک جزیره مرکزی کوچک به وسعت حدود ۲ کیلومتر مربع (به همراه چندین جزیره احیا شده و ماهواره‌ای در کل شهر) با ساختمان‌های رنگارنگ، بازارهای ماهی‌فروشی و گنبد طلایی مسجد جمعه جای داده است—با این حال، اکثر بازدیدکنندگان مستقیماً از طریق انتقال‌های تماشایی با هواپیمای آبی به جزایر تفریحی می‌روند که از بالا، ساختارهای صخره‌ای مرجانی دایره‌ای شکل آتول‌ها را نشان می‌دهد (بازگشت‎ریال ۱۲٬۵۰۰٬۰۰۰–‎ریال ۲۵٬۰۰۰٬۰۰۰ ).

هر استراحتگاه یک جزیرهٔ کامل را در اختیار دارد: ویلاهای روی آب با کف‌های شیشه‌ای ماهی‌های گرمسیری را که در زیرشان شنا می‌کنند به نمایش می‌گذارند، استخرهای بی‌نهایت در اقیانوس محو می‌شوند و صخره‌های مرجانی کنار ساحل به غواصان تفننی اجازه می‌دهد با کوسه‌های صخره‌ای، سفره‌ماهی‌ها و ماهی‌های رنگارنگ روبرو شوند. غواصی در سطح جهانی است—کوسه نهنگ‌های آری آتول (در تمام طول سال)، ایستگاه‌های تمیزکاری کوسه مانتا در باآ آتول (محل حفاظت‌شده زیست‌محیطی یونسکو از مه تا نوامبر)، و کانال‌هایی که جریان‌های آبی، ماهی‌های اقیانوسی را به خود جذب می‌کنند. با این حال، گزینه‌های ارزان‌تری نیز به وجود آمده است: جزایر محلی مافوشی و گولی میزبان مهمان‌خانه‌هایی هستند (‎ریال ۱٬۶۶۶٬۶۶۷–‎ریال ۳٬۳۳۳٬۳۳۳ در هر شب) که به مسافران این امکان را می‌دهند تا مالدیو را با هزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه تجربه کنند، با سواحل بیکینی که از مناطق محلی مسلمانان جدا شده‌اند.

محدوده غذا از رستوران‌های مجلل تفریحگاهی تا کاری ماهی محلی مالدیوی (گارودیها) و غذاهای مبتنی بر نارگیل را در بر می‌گیرد—تونا که تازه از صیدهای صبحانه به دست می‌آید، بر منوها تسلط دارد. سواحل زیست‌درخشان در برخی جزایر در شب به رنگ آبی می‌درخشند، زمانی که پلانکتون‌ها با هر قدم می‌درخشند. ساحل مصنوعی ماله‌ای، ساختمان‌های رنگارنگ و زندگی محلی، در تضاد با انزوای تفریحگاه‌ها هستند.

با آب‌وهوای گرمسیری در تمام طول سال (۲۸-۳۲ درجه سانتی‌گراد)، بهترین دید برای غواصی از نوامبر تا آوریل، و فصل مونسون از مه تا اکتبر که طوفان‌های گاه‌به‌گاه اما همچنان خیره‌کننده‌ای به همراه دارد، مالدیو تجملات بی‌پیرایه و شگفتی‌های زیر آب را ارائه می‌دهد.