لاپاز

لاپاز، به‌عنوان یکی از مرتفع‌ترین پایتخت‌های جهان و مرکز حکومت بولیوی، در یک دره در ارتفاع ۳۶۴۰ متری واقع شده و گویی قانون جاذبه را به چالش می‌کشد، جایی که بیش از ۸۰۰٬۰۰۰ نفر زندگی می‌کنند (پایتخت قانون اساسی، سوکره، در ارتفاعات پایین‌تری در ارتفاعات بالا قرار دارد)، که با سیستم تله‌کابین می تلیفریکو به هم متصل می‌شوند—طولانی‌ترین شبکه کابلی شهری جهان که مسیرهای خیره‌کننده‌ای بر فراز محله‌های خشتی با کوه ایلایمانی (۶۴۳۸ متر) با قله‌های برفی در پس‌زمینه ارائه می‌دهد. این شهر از محله‌های ثروتمند در ارتفاعات پایین‌تر، از دامنه‌های تند به بازارهای بومی گسترده ال آلتو در ارتفاع ۴۱۵۰ متری سرازیر می‌شود و منظره‌ای بصری خلق می‌کند که در آن «چولیتاها» (زنان بومی با کلاه‌های گرد و دامن‌های لایه‌لایه) از جنین لاما (هدیه‌ای سنتی برای ساختمان‌های جدید—جدی می‌گویم) گرفته تا لوازم الکترونیکی را می‌فروشند. بازار جادوگران (Mercado de las Brujas) در خیابان ساگارناگا نماد آمیختگی باورهای کاتولیک و بومی آی‌مارا در لاپاز است؛ جنین‌های خشک شده لاما، گیاهان دارویی، معجون‌ها و طلسم‌های خوش‌شانسی که توسط فروشندگانی فروخته می‌شوند که خرید شما را برکت می‌دهند.

با این حال، لاپاز به عنوان قطب ماجراجویی بولیوی شکوفا می‌شود: دوچرخه‌سواری کوهستان در «جاده مرگ» (El Camino de la Muerte) در طول ۶۴ کیلومتر از گذرگاه لا کومبره تا جنگل کورویکو، ۳۵۰۰ متر ارتفاع دارد—شرکت‌های مسافرتی (‎ریال ۲٬۰۸۳٬۳۳۳–‎ریال ۳٬۳۳۳٬۳۳۳ شامل حمل‌ونقل، تجهیزات و ناهار) این هیجان رؤیایی را در دسترس قرار می‌دهند، هرچند نام آن از مرگ‌ومیرهای پیش از ساخت جاده گرفته شده است (که اکنون عمدتاً ایمن است). درهٔ ماه (Valle de la Luna، ۳۰ دقیقه به سمت جنوب، ۱۵-۲۰ بولिवیاری/‎ریال ۸۳٬۳۳۳–‎ریال ۱۲۵٬۰۰۰) سازه‌های عجیب و غریب فرسوده شده از خاک رس را به نمایش می‌گذارد که شبیه سطح ماه هستند. تله‌کابین‌های می تلی‌فریکو (Mi Teleférico) (خط اول ۳ بولिवیاری، هر تعویض خط ۲ بولिवیاری) مرکز شهر را به ال آلتو (El Alto) متصل می‌کنند و ارزان‌ترین تور شهری را ارائه می‌دهند—برای تماشای مناظر سوار خط زرد شوید.

سفرهای یک روزه به دریاچه تیتیکاکا (۳ ساعت، جزایر شناور و فرهنگ بومی)، ویرانه‌های تیواناکو (تمدن پیشا اینکا، ۲ ساعت) و مشهورترین آن‌ها، دشت‌های نمکی یونی (۱۰ تا ۱۲ ساعت با اتوبوس یا ۱ ساعت با پرواز) می‌روند — هرچند بیشتر افراد تورهای ۳ روزه را از شهر یونی انتخاب می‌کنند. صحنه غذا به دو بخش کافه‌های توریستی سوپوکاچی و بازارهای محلی تقسیم می‌شود: سالتنیاس (امپانادای آبدار که با مهارت برای صبحانه خورده می‌شود—زیرا آب می‌اندازد)، آنتی‌کوچوس (کباب قلب گاو)، آپی مورادو (نوشیدنی ذرت بنفش)، و سوپ چایرو را امتحان کنید. تورهای زندان سان پدرو به خاطر کتاب «Marching Powder» مشهور شدند اما بحث‌برانگیز (استثمارگرانه) هستند.

ارتفاع از سطح دریا در اینجا شدیدتر از کیتو یا کوسکو است—با چای کوکا به خود سازگار کنید (کاملاً قانونی است—mate de coca همه‌جا فروخته می‌شود)، آهسته راه بروید و در روزهای اول از الکل پرهیز کنید. با توجه به اینکه برای اکثر ملیت‌ها (برای ۹۰ روز) نیازی به ویزا نیست، واحد پولی بولیوی (بولیوار) (با نوسانات زیاد)، انگلیسی اندک در خارج از حوزه گردشگری، و قیمت‌های فوق‌العاده مقرون‌به‌صرفه (وعده‌های غذایی ‎ریال ۸۳٬۳۳۳–‎ریال ۱۶۶٬۶۶۷ ، هاستل‌ها ‎ریال ۳۳۳٬۳۳۳–‎ریال ۶۲۵٬۰۰۰ ، تورها ‎ریال ۱٬۲۵۰٬۰۰۰–‎ریال ۳٬۳۳۳٬۳۳۳)، لاپاز منحصربه‌فردترین پایتخت آمریکای جنوبی را ارائه می‌دهد؛ جایی که فرهنگ بومی بر آن حاکم است، چالش‌های ارتفاعات، و جنبه‌های خشن بولیوی بخشی از ماجراجویی می‌شوند.