Pekin

Pekin jest imperialnym sercem Chin, gdzie 980 budynków o cynobrowych ścianach Zakazanego Miasta rozciąga się na powierzchni 72 hektarów — największym kompleksie pałacowym na świecie, w którym przez 500 lat mieszkało 24 cesarzy — podczas gdy na północ od miasta Wielki Mur Chiński wije się po grzbietach górskich niczym kamienny smok o łącznej długości ponad 20 000 km, z czego kilka tysięcy kilometrów pochodzi z samej tylko dynastii Ming, zbudowany w celu odparcia najeźdźców z północy ponad 2000 lat temu. Stolica Chin (około 22 miliony mieszkańców w gminie, około 22-23 miliony w całym obszarze metropolitalnym) ma tysiące lat: od alejek hutong, gdzie mieszkańcy Pekinu popijają baijiu w domach z dziedzińcami sprzed rewolucji kulturalnej, po plac Tiananmen o powierzchni 440 000 metrów kwadratowych, na którym znajduje się portret i grobowiec Mao, aż po stadiony olimpijskie (Ptasie Gniazdo, Water Cube) prezentujących ambicje XXI wieku. Zakazane Miasto (Muzeum Pałacowe) przytłacza swoją skalą — wejdź przez Bramę Tiananmen (gdzie Mao ogłosił powstanie Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku), przekrocz fosę i bramy, aby dotrzeć do sal tronowych, gdzie rzeźbione w marmurze rampy z motywem smoka służyły do przenoszenia lektyk cesarzy, a następnie spaceruj po niekończących się dziedzińcach, odkrywając ogrody cesarskie, muzea zegarów i ekran Dziewięciu Smoków.

Jednak dusza Pekinu wykracza poza zabytki: okrągły, pokryty niebieskimi dachówkami ołtarz Świątyni Nieba, gdzie cesarze z dynastii Ming modlili się o urodziny, nadal gości porannych praktykujących tai chi, a jezioro Kunming i Długi Korytarz (728 m pomalowany 14 000 scenami) w Letnim Pałacu oferowały cesarzom z dynastii Qing ucieczkę od formalności Zakazanego Miasta. Na zwiedzanie Wielkiego Muru trzeba przeznaczyć cały dzień — odcinek Mutianyu (2,5 godziny na północ, wejście ¥45 + kolejka linowa ¥100 ) łączy w sobie renowację z autentycznym spacerowaniem po murze, Jiankou oferuje dzikie, nieodrestaurowane trasy dla poszukiwaczy przygód, a Badaling (najbliżej, 1,5 godziny) cierpi z powodu tłumów na poziomie Disneya. Hutongi — historyczne zaułki Pekinu — zachowują stary Pekin: wycieczki rikszą rowerową prowadzą wzdłuż alei Nanluoguxiang z butikami, a boczne uliczki dzielnicy Gulou (Wieża Bębna) skrywają rodzinne restauracje serwujące zhajiangmian (makaron pekiński) i jianbingguozi (naleśniki śniadaniowe).

Jedzenie definiuje Pekin: kaczka po pekińsku w Quanjude lub Da Dong (¥300-500/39 €–65 € cała kaczka, krojona przy stole), jagnięcina hotpot zimą, jiaozi (pierogi) w Baoyuan i przekąski uliczne na nocnym targu Wangfujing (choć coraz bardziej turystycznym — skorpiony na patykach!). Współczesny Pekin łączy tradycję z nowoczesnością: dzielnica artystyczna 798 przekształca fabryki Bauhausu w galerie, Sanlitun oferuje sklepy Apple Store i życie nocne, a wieżowce na CBD rywalizują z dowolnym miastem na świecie. Jednodniowe wycieczki prowadzą do grobowców dynastii Ming (w połączeniu z Wielkim Murem) lub szybkimi pociągami do Terakotowej Armii w Xi'an (5,5 godziny).

Dzięki 240-godzinnemu (10-dniowemu) bezwizowemu tranzytowi dla 55 krajów podczas tranzytu do kraju trzeciego, 27-29 liniom metra w Pekinie obejmującym ponad 500 stacji, dominującej płatnościom aplikacji WeChat Pay (cudzoziemcy mogą połączyć karty, ale konfiguracja jest skomplikowana) oraz angielskie oznakowanie, które poprawia się, ale nadal jest ograniczone poza strefami turystycznymi, Pekin zapewnia najbogatsze historycznie doświadczenie w Chinach — gdzie pałace cesarzy spotykają się z pomnikami komunistycznymi, wycieczki rowerowe po hutongach prowadzą do restauracji z kaczką wyróżnionych gwiazdką Michelin, a starożytne kamienie Wielkiego Muru rozciągają się w kierunku horyzontu, który był świadkiem 3000 lat chińskiej cywilizacji.