Tbilisi

Tbilisi urzeka jako dusza Kaukazu, gdzie średniowieczne kościoły górują nad zboczami wzgórz, balkony w stylu secesyjnym wystają nad wąskimi uliczkami Starego Miasta, a łaźnie siarkowe parują w wielowiekowych łaźniach, które gościły wszystkich, od Puszkina po perskich kupców. Stolica Gruzji (około 1,3 miliona mieszkańców w samym mieście i około 1,5 miliona w aglomeracji) leży nad rzeką Mtkvari w dolinie otoczonej górami, łącząc gruzińską tradycję prawosławną z architekturą z czasów radzieckich, modnymi winiarniami i kulturą kulinarną, która może konkurować z każdym miastem śródziemnomorskim — a wszystko to w cenach, które szokują mieszkańców Europy Zachodniej (wino 1 €–3 € kolacje 5 €–12 €). Stare Miasto (Dzveli Tbilisi) skupia się wokół twierdzy Narikala, cytadeli z IV wieku, do której można dostać się kolejką linową, oferującą panoramiczne widoki na terakotowe dachy, podczas gdy poniżej, w dzielnicy łaźni siarkowych (Abanotubani), zachowały się publiczne łaźnie z mozaikowymi wnętrzami i naturalnie podgrzewaną wodą siarkową (pokoje prywatne 15 €–30 €/godzina).

Aleja Rustaveli, wielki bulwar Tbilisi, prezentuje opery, teatry i muzea prowadzące do Placu Wolności, a ultranowoczesny Most Pokoju łukiem przecina rzekę, wykonany ze szkła i stali — symbol przyszłościowych ambicji Gruzji. Jednak magia Tbilisi tkwi w jej sprzecznościach: rozpadające się radzieckie bloki mieszkalne obok lśniących centrów handlowych, babuszki sprzedające churchkhela (orzechy włoskie w cukrowej polewie) obok barów z koktajlami rzemieślniczymi oraz 1500-letnie kościoły współistniejące z klubami nocnymi, w których do białego rana gra techno. Kultura winiarska Gruzji definiuje lokalną tożsamość – Gruzja szczyci się 8000-letnią tradycją produkcji wina przy użyciu qvevri (glinianych naczyń zakopanych pod ziemią), produkując naturalne wina, które są obecnie modne na całym świecie.

Winiarnie takie jak Vino Underground i 8000 Vintages serwują bursztynowe wina i odmiany rkatsiteli za 2 €–4 € za kieliszek, a tradycyjne uczty (supra) obejmują niekończące się toasty, chaczapuri (chleb z serem), chinkali (pierogi) i rzeki wina. Jednodniowe wycieczki prowadzą do Mcchety (20 minut, miejsce wpisane na listę UNESCO z katedrą z XI wieku), gór Kazbegi (3 godziny, kościół na wysokości 2170 m n.p.m. z górą Kazbek w tle) i regionu winiarskiego Kachetia (2 godziny, zwiedzanie winnic i degustacje).

Dzięki bezwizowemu wjazdowi dla większości narodowości, coraz powszechniejszemu posługiwaniu się językiem angielskim (szczególnie wśród młodych ludzi), wyjątkowemu pięknu alfabetu gruzińskiego i poziomowi bezpieczeństwa dorównującemu Europie Zachodniej pomimo złożonej sytuacji geopolitycznej, Tbilisi oferuje autentyczną kulturę, niesamowitą wartość i ciepło, które sprawiają, że odwiedzający stają się powracającymi podróżnikami, zachwycającymi się „najlepiej strzeżoną tajemnicą Europy”.