Addis Abeba

Addis Abeba rozciąga się jako dyplomatyczna stolica Afryki na wysokości 2355 m n.p.m., gdzie siedziba Unii Afrykańskiej góruje nad miastem, które nigdy nie zostało skolonizowane (z wyjątkiem krótkiej okupacji włoskiej w latach 1936-1941), zachowując unikalną kulturę Etiopii obejmującą 3000 lat udokumentowanej historii, prawosławie od 330 r. n.e. oraz starożytny alfabet ge'ez, nadal używany w liturgii.

„Nowy Kwiat” (Addis Abeba w języku amharskim, założona w 1886 r.) jest domem dla 5 milionów ludzi i skarbów Etiopii: Muzeum Narodowe eksponuje „Lucy” (Australopithecus afarensis, 3,2 miliona lat — jeden z najstarszych przodków ludzkości, bilety dla obcokrajowców kosztują około 100-200 birr / około 2 €–4 €), Katedra Świętej Trójcy, w której znajduje się grób cesarza Haile Selassie i zachwycające witraże, oraz Merkato – największy targ na świeżym powietrzu w Afryce – rozciągający się chaotycznie na wielu kilometrach kwadratowych, gdzie sprzedaje się wszystko, od przypraw po zwierzęta hodowlane (wybierz się z przewodnikiem, pilnuj swoich rzeczy). Kultura ortodoksyjna Etiopii przenika codzienne życie: kościoły są przepełnione podczas niedzielnych nabożeństw, dni postu (środy i piątki oraz ponad 250 dni postu w ciągu roku) oznaczają, że w menu dominują potrawy wegetariańskie, a ceremonie kawowe – skomplikowane, trwające 2 godziny rytuały palenia, mielenia i parzenia kawy trzykrotnie przy zapalaniu kadzidła – odbywają się w restauracjach i domach (Etiopia jest kolebką kawy, „buna” w języku amharskim). Jednak Addis służy głównie jako brama do zapierających dech w piersiach wyżyn Etiopii: XII-wieczne kościoły wykute w skale w Lalibeli (UNESCO, lot krajowy 1 godz., 167 €–231 € w obie strony), dramatyczne skarpy gór Simien i pawiany gelada (raj dla miłośników trekkingu), jeziora siarkowe i baseny lawowe w depresji Danakil (najgorętsze miejsce na Ziemi) oraz starożytne obeliski w Aksum, oznaczające dawną stolicę imperium.

Zaskakująca kultura kulinarna: injera (gąbczasty chlebek na zakwasie) służy jako talerz i sztućce do wot (pikantne gulasze — kurczak doro wot to narodowa potrawa), jedzone rękami, rozrywając wspólne porcje. Kultura kawy jest obsesyjna — podaje się trzy rundy (abol, tona, baraka) podczas ceremonii, która jest rytuałem społecznym, a nie dawką kofeiny. Tej (wino miodowe) towarzyszy posiłkom w tradycyjnych tej bets.

Miasto stanowi wyzwanie ze względu na duszący ruch uliczny, wysokość (2355 m n.p.m. — pierwszy dzień należy spędzić spokojnie) i widoczną wszędzie biedę, ale wynagradza ciekawskim podróżnikom muzyczne lokale, w których tradycyjny taniec ramion (eskista) spotyka się z jazzem, muzea historyczne wyjaśniające jedyne niekolonizowane państwo Afryki (z wyjątkiem krótkiej okupacji włoskiej w latach 1936-41) oraz lasy eukaliptusowe w górach Entoto, z których roztacza się widok na rozległe miasto. Czas działa tu w wyjątkowy sposób: kalendarz etiopski jest opóźniony o 7-8 lat w stosunku do kalendarza gregoriańskiego (obecnie ~2016 ET), a 12-godzinny zegar zaczyna się o wschodzie słońca (1 godzina = 7 rano!) — zawsze należy wyjaśniać kwestie związane z czasem.

Większość odwiedzających korzysta obecnie z e-wizy (około 48 € na 30 dni), co jest łatwiejsze niż stanie w kolejce po wizę po przyjeździe; niektóre narodowości nadal kwalifikują się do VOA, więc sprawdź aktualne przepisy dotyczące twojego paszportu. Waluta etiopijska birr (gospodarka oparta na gotówce), ograniczona znajomość języka angielskiego poza branżą turystyczną oraz przystępne ceny (posiłki 2 €–5 € hotele 19 €–56 €) sprawiają, że Addis Abeba jest autentycznym doświadczeniem Etiopii — chaotyczną, starożytną, fascynującą bramą do najbardziej wyjątkowego kraju Afryki.